Erol Büyükyazıcı Fotoğraf Sergisi

Erol Büyükyazıcı Fotoğraf Sergisi

Fotoğraf sanatımızın ustalarından Erol Büyükyazıcı’nın düşünsel yanı yoğun fotoğraflarını, bugünlerde düzenlenen bir sergisinde görebilirsiniz.

Sergi adresi:

Konur 2 Sokak, No: 26, Kat: 2, Kızılay – ANKARA

Dünya aydınlık olsaydı, sanat olmazdı. (Albert Camus)

Mekân ve nesnelerin bize yansıttığı huzursuzluklar, tedirginlikler… Bu duygular bizim. Tedirgin ve huzursuz gözlerle dünyaya bakıyoruz, gördüğümüz aslında yalnızca kendi yansımamız! Eğreti, tedirgin ve huzursuzuz!

Mekânların ve nesnelerin huzursuzluğumuzda hiç mi payları yok; tedirginliklerimiz sadece bizim kurgumuz mu? Mekânlar ve nesneler bu duygularımızı bizden gizlice, haince çalıp, en savunmasız anımızda bize misliyle ve hınzırca yansıtıyor olmasınlar?

– “Alın, bunlar zaten sizindi, ben yalnızca topladım, biriktirdim ve göz göze geldiğimiz anda sahibine iade ediyorum!”
– “Al kâbuslarını, boğul. Boğulmadan, çıldırmadan, sağ salim kurtulursan yine gel.”

Ve ödünç aldığımız huzurla yaşadığımız anlık rahatlamanın ardından mekânların, nesnelerin karanlığına takılı kalırız yine. Ve bu böyle sürüp gider… Yeni karanlıklar, yeni endişeler, yeni huzursuzluklar, yeni tedirginlikler biriktiririz yine…

Yaşamın görmek istemediğiniz karanlık tarafından fotoğraflar.
Mekanların, nesnelerin ruhumuzda ve düşüncelerimizde oluşturduğu hüzünler bulantılar.
Çünkü bu gerçeklik hiç peşimizi bırakmıyor.
Ne kadar kaçmak istesek de…

Erol Büyükyazıcı

“Yaşamın yansımalarından oluşan görüntüler sunarak, izleyicilerin yaşam üzerine anlamlar üretmelerini sağlamanın, fotoğrafın amaçlarından biri olduğunu düşünüyorum.

Bunun yanı sıra, fotoğrafçının kendi düşüncelerini yaşamın fotoğrafik görüntüleri üzerinden aktarırken, yaşama dair anlamlar, üretip, bunları cümleler, paragraflar gibi sunması ve izleyicinin de bu fotoğrafik metinler üzerinden okumalar yaparak, fikirler üretebilmesi gerektiğine inanıyorum. Çünkü fotoğrafın eksik kalan ve çok da farkına varılmayan bu yönünün, görünür kılınmasına dair bir inanç besliyorum.

Benim görsel hafızam nasıl oluştu, bu görüntü tortusu nasıl birikti? Bu sorunun yanıtı filmler olarak ortaya çıkıyor. Sinemanın karanlık mekanında beni koltuğumdan çekip alan görüntüler yıllar sonrada peşimi bırakmıyor, sonrada ben onların peşini bırakamıyorum.

Fotoğraf makinesinin vizöründen bakarken, filim kareleri flashback halinde objektifin önünde patlıyor. Ben bu durumun çok da farkında olmadan oluşan görüntüleri, bastırıp duvara astıktan sonra önlerinden geçerken ‘görüntülerden gelen fısıltılardan irkilerek’ fark ediyorum.”

Erol Büyükyazıcı