Doğmak – Merve Yılmaz (şiir)

Merve Yılmaz

Doğmak

Bu siyah beyaz geceyi ben renklendiremezdim

sen doğmasaydın.

Bazı günler kan kırmızı olurdu belki de;

Karadeniz’in hırçın ve çamur dalgaları gibi

yağardı üstümüze vahşet

dalga dalga

oluk oluk akardı gözlerimizden

irin yağmuru.

Gelmeyecek bir sonbaharı beklemek gibiydi

seni sevmek

biliyorum çünkü gelse

sararıp dökülecekti yaprakları elbet

ve belki de payımıza düşen

senede bir gün

bir tatlı sohbet.

Eğer seversen

ruhun da kafan da güzelleşir kadınım

giydiğin her renk çingene pembesi oluverir

yüzünde manasız bir tebessüm

ki manayı terk edince idrak

değme keyfine

artık her uykun bir çiçekli mevsim.