TAHSİN ŞİMŞEK

GUERNİCA

Tanı dünyayı

Gör şu Guernica’daki imgeyi

Duymuyorsun değil mi

O boğanın ah’ını

Sesler çekip gitmiş

Bütün renkler ölü

***

Kala kala

Bir gri kalmış ortada

Çağdaş modernizm yani

– Hani şu çıplaklığa perde

Gece –

Postu serip

Post-modern diyen de var ona

Ki orada

İzin yok artık hiçbir düşe

Yetip artıyor

Mest olmaya o tekben zevk

Sabah akşam

Yaşam’ı kanatmak

***

Evet

O hacamat

Melek bacağına değil elbet

Emeğe

Barışa

Yani yaşama

Anımsayan kaldı mı bilmem

Bruno de söylemişti canı pahasına

Görmüştü Takiyüddin de

O hezarpare dürbünüyle

***

Gör artık Guernica’daki imgeyi

Salt ‘öten horoz’la

‘Yalpalayan kadın’ı değil

Hele hiç aldanma

Şu ‘kırık kılıç’ta

‘Filizlenen çiçek’le

Güvercinin kanadındaki

O “zeytin dalı”na

Ah Guernica halkı

Franco’nun yüksek müsaadeleriyle

– Her çağın diktatörlerinden biridir o

Din, ticaret, siyaset

İlk gece hakkından kan revan

Kan kırmızı halıya –

Faşizmin silah deneyinin

Siz habersiz kobayları

***

Guernica’yı görmeyen

O boylu boyunca cansız

Zamanı

Sesi

Rengi

Hele Ömer Seyfettin’in kadavrasını

Göremeyen;

Hiroşima’lara hiç ağlamasın

Auschwitz ya da Struma’ya

Turna da uçurmasın

Hiçbir Sasaki’ye

***

Ve bir daha dönüp bakmasın

Dali ile

Picasso’ya

•  Turnalar,  73. sayı