Şiirler, Bedriye Korkankorkmaz

bedriye korkankorkmaz

mana  alemi

bilge bilgeyi yaşlandırır

baston bastonu kırar

taşsaydı anlamın deryası

ceninler anne karnında konuşurdu

*

can da

tahtta, bahtta geçici

korkuluğu olma devranın

bitlenecek kefen bezin

*

erememişsen irfanına bu alemin

serçenin kanatlarında uçamazsın

özüne, erdemine yabancıysan

genç de yaşlı da ölsen aynı yaştasın

*

mana sırrını çözmen için

görmen için kör

duyman için sağır

konuşman için dilsiz

yürümen için  sakat  olman gerekiyor

**

bedriye korkankorkmaz

kırgınlıklar

kırgınlıklarımın her biri

kendi içinde gezgindir 

kimi konar, kimi göçer

kimi son nefesini verir nefsinde

*

üzülme dağlar

gökyüzüne kavuşamadığına

kuşlar da

yer yüzünün artığına muhtaç

*

hüzün yağsa da

lapa lapa kar gibi

yağmurların yolcusudur

*

kopsa da bam teli sazın

tezene duyar sessiz çığlıklarını

güneşin derisi yüzülse de

dünya döner etrafında yine

*

terk etse dergâhı dervişler

kerametleri terk etmez dergâhı

ruh tende, ten ruhta yeniden buluşur

sırların kadem bastığı o gurbette