Anadolu’nun dört bir yanına dağılmış 21 ocakta kavruk köylü çocukları toprak çanaklarda güneşi içiyor, çeliğe su veriyordu; her sabah enstitü bahçesinde el ele omuz omuza tuttukları horonlarda Tonguç Baba’yı da horona katılmaya çağırıyorlardı.
Sonsuzluğa göçüşünün 57. yılında eğitim devrimcisi İsmail Hakkı Tonguç’u anıyoruz…
Tonguç’un bir eğitim ve kültür devrimcisi olarak değerini yeterince anlayabilmiş olduğumuzu sanmıyoruz.
O, ancak Ezilenlerin Pedagoji’sindeki Freire, Batı Rönesansı’nın temel taşı Rabelais romanındaki Mihail Bahtin, Latin kültüründeki Octavio Paz ile birlikte ve karşılaştırılmalı okunduğunda yanına varılabilecek koca bir devrimci dehadır…
Yorum Kapalı.