Yaşar Kemal’le İlgili Bir Değini

Zehra Tırıl

YAŞAR KEMAL

 Formun Üstü

“Sen babası Van’dan göçmüş bir Kürt çocuğu ol. Sen dokuz yaşındayken, gözlerinin önünde babanın öldürülüşüne şahit ol. O anda dilin tutulsun. O anda korkulara gark ol, artık sıra bana geldi korkusuyla on iki yaşına kadar dilsiz yaşa. Sen ilkokuldayken bu yüzden hiç tahtaya kalkma. Sabahlara kadar ‘yüreğim yanıyor’ diye kendi kendine inle dur. Adana’da işlere gir çık, ırgatlık yap, şoförlük yap, bekçilik yap, âşık olup türkü söyle, cenazelerde ağıt yak, tarla bekle, bağ sula, dayak ye, horlan; sonra büyük şehre ayak bas. İstanbul’da havagazı memurluğu yap, İstanbul evlerini mutfak mutfak gez, arzuhalcilik yap, gazetecilik yap, hapis yat. Babıâli’de ‘Kürt Kemal’, ‘Ayı Yaşar’ diye aşağılan, sonra da gel başımıza dünyanın en büyük romancılarından biri kesil, yoksul Kürt olarak Türkçeyi hepimizden güzel kullan, milyonlarca insanı etkile, Fransız devlet başkanları sana nişanlar versin, dünya edebiyat çevrelerinde saygın bir isim edin, Nobel adayı olarak adın telaffuz edilsin ve hepsinden önemlisi memleketimizi dışarıya jurnal et ve başın belaya girmesin… Olacak şey mi? Unutma bütün bunları o Musevi karına borçlusun. Karın Musevi olmasaydı eğer, bunların hiçbirini rüyanda bile görmezdin. Arkanda güçlü bir Yahudi lobisi olmasaydı bugünkü ününü hayal bile edemezdin. İşte bu mantık, Yaşar Kemal ve Tilda Kemal’i hep horladı, aşağılamaya çalıştı, başarılarına gölge oldu. Tilda Kemal ölünceye kadar bu haksızlığın acılarıyla yaşadı. Ve en çok aydın bildikleri, kendi yanında sandıkları, görünce yüzüne gülen, arkasını dönünce çekiştiren yarı aydın insanların suçlamalarına üzüldü. İnsanın içini en çok dost bildiğinin ihaneti acıtır çünkü.” (Akbayır, 2011)

Yazıyı alıntılarken Sarı Sıcak, İnce Memed, Demirciler Çarşısı Cinayeti, Deniz Küstü, Teneke…kitaplarını okusalardı, yüzüne başka arkasından başka davranamazlardı diye düşündüm bir an.

Bir an.

Formun Üstü

Sıddık Akbayır, “Zamansız Bir Karşılaşma Orhan Pamuk – Yaşar Kemal”, Ferfir Yayınevi, 2011  kitabından alıntı.

telgrafhanesanat.org