Yitimlerimizin Ardından, Günay Güner

Yitimlerimizin Ardından

Son dönemde o denli art arda yitirdiğimiz değerlerimizin acısıyla yandık ki anlatılır gibi değil. İrfan Yalçın, Ferit Edgü, Afşar Timuçin, Mahmut Turgut, Füruzan.

Afşar Timuçin

Nasılsa bir an belleğime düştü; Afşar Timuçin Öğretmenime yazdım. İyiliğini duymak istedim. İyiyim, diye yazdı. Mektubu içtenlik doluydu. Sevindim. Çok geçmedi kötü haberi aldım.

Afşar Timuçin düşün-sanat-yazın birikimimizin direklerindendir. Direklerindendir, diyorum, çünkü her zaman anılacak, yapıtlarında yaşayacak. Bilimciydi. Felsefe profesörüydü. Ozandı. Daha önemlisi erdemli insandı. Timuçin’in dostluğu size ayrı bir okuldu. Bilgi yük değildi, gerçeğe varmanın kaynağıydı. Neydi bu gerçek? Atatürk Devrimi, Cumhuriyet, ulustu.

Mahmut Turgut

Fotograf Sanatçısı-Ozan Mahmut Turgut Ankara’nın, Türk sanat dünyasının derin, anlamlı, insancı, sevecen yüzüydü. Eminim, yitimiyle hepimiz sarsıldık. Az konuşurdu, yüzü, sessizliği, bakışı diliydi. Fotoğraflamadığı sanatçı kalmadı demek yanlış olmaz. Artık baskısı kalmamış şiir kitabından sevgiyle söz ettiği olurdu. Mahmut dostumuzdu. Bazen adıyla, çoğu zamansa adı yazılmadan genellikle Mahmut Turgut’un çektiği sanatçı portreleri, sanatçı yüzleri dergilerde, bilgisunar sayfalarında yer alırdı. Dil Derneğimizdeki etkinliklerimizde de Sevgili Turgut’u görmek bizi çok mutlu ederdi. Mahmut Turgut sanatımızın görsel dayanağıydı.

Ve Ferit Edgü, Füruzan, İrfan Yalçın. Yazınımızın usta adlarından. İzleyen kuşağa devrediyorlar bayrağı. Devralan sağlıklı bir kuşak var mı? Tartışılır. Bayrak, Cumhuriyet Devriminin, Dil Devriminin değerini anlayan, koruyup geliştiren, yüksünmeyen, bunu onurlu görev bilen sanatçılarla alınır, taşınır. Yoksa diğer türlüsü toprağımıza bir nen katmayacağı gibi, çokbilmişlik, zaman yitimi olacaktır. Örneklerini az görmedik, görüyoruz.

Ustalar işlerini yaptılar, göçüp gitmekteler.

Işıklar içinde uyusunlar.