Öykü
IŞIK KANSU
YUTAK
Açtı ağzını. Küçük dili, bademcikleri gözüküyordu.
Yumdu gözünü. Önünü, arkasını, hiçbir şeyi görmüyordu.
Bağırdı. Soluğunu çeke çeke anırırken ayakları yerden kesildi, bacakları havalandı, kıvrıldı, döndü; ağzına girdi. Ardından göbeği, derken kemikli çenesi…
Yuttu adam, kendisini.
telgrafhanesanat
Yorum Kapalı.